Cóż można powiedzieć współczesnym Polakom żyjącym w niepodległym, wolnym kraju?

Co powiedzieć tym,  którzy nie pamiętają stanu wojennego, czołgówi armat na ulicach miast, a o współczesnej drodze do wolności i niewoli komunistycznej, uczą się tylko z podręczników?

Jak przekazać , że niepodległość naszej kochanej Ojczyzny zawdzięczamy wierności żołnierzy broniących skrawka własnej ziemi, walczącym pod Monte Cassino, wszystkim, którzy polegli, wierni służbie Polsce?

Jak przekazać, że takich miejsc na świecie jest bardzo dużo, gdzie ginęli za naszą wolność, abyśmy mogli żyć w wolnym kraju,.

Niepodległość to dla nas słowo święte. Było tak zawsze, a zwłaszcza wtedy, gdy odczuwaliśmy jej brak.

Obok niepodległości w sensie politycznym, istnieje też niepodległość ducha. Jest to wolność, od której niejednokrotnie zależy powodzenie w staraniu się o niezależność polityczną. Polacy, po 123 latach niewoli zewnętrznej i politycznej, nigdy nie przestali być wierni duchem. Gdyby tak nie było, nie przetrwałby język polski, nie rozwijałaby się polska kultura. W 1918 odrodziła się Niepodległa  po 123 latach niewoli. Jan Paweł II powiedział podczas pielgrzymki w 1991 roku w Kielcach: „Ojczyzna to jest moja matka, ta ziemia, należy ją szanować i nie można jej lekkomyślnie niszczyć”.

Dziś, niestety, dla wielu „światłych Europejczyków”  Polska jest kłopotem i polskość to nienormalność. Dla tych, którzy kochają Polskę, nigdy nie będzie ona problemem. Polska to nasza matka, którą należy i trzeba szanować i kochać. I dobrze  byłoby, gdybyśmy o tym pamiętali.

Serdeczne podziękowania składam klasie 5 wraz z wychowawczynią, panią Anną Najbor, za piękny, bardzo wartościowy montaż słowno- muzyczny z okazji 105. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.

                       Z wyrazami szacunku dyrektor szkoły.